Biografie Karin Bloemen

Karin Bloemen is een zangeres en cabaretière die met haar opvallende verschijning, haar prachtige liedjes en bruisende optredens en theatershows al sinds 1983 de aandacht op zich weet te vestigen. Een optreden van Karin Bloemen is een unieke ervaring. Of het nu gaat om een theatershow of een concert, met haar fabuleuze stem en expressieve mimiek bespeelt zij elke zaal. Soms is zij uitbundig en extrovert, dan weer ingetogen en gevoelig.

Nog voor ze haar opleiding aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam afrondt, valt ze in de prijzen. Ze ontvangt de Pisuisseprijs, een onderscheiding voor de student met de beste theaterprestatie binnen de Academie. Deze prijs wordt na haar afstuderen al snel opgevolgd door de Pall Mall Exportprijs. Deze prijs heeft als doel om de ontwikkeling van jonge artiesten te bevorderen. Karin gebruikt het geld van deze prijs om 3 maanden in New York te studeren.

Haar podium-carriere begint, vanaf 1983, met 3 opeenvolgende musicals: De Zoon van Louis Davids, Hadjememaar en Mimi Crimi. Ook speelt ze in Nederlandse speelfilms als De ijssalon en Shadowman en bekende televisieprogramma’s als De kip en het ei, Zeg ’t maar en De Vereenigde Algemeene. Daarnaast presenteert en zingt ze in VARA’s televisieprogramma Bloemen voor liedjes van bekende Nederlandse tekstschrijvers en componisten.

In het seizoen 1986 en 1987 maakt Karin deel uit van de bekende en succesvolle theatergroep Purper en speelt ze in het theaterprogramma Lulkoek. In 1987 is ze, samen met onder andere Adelheid Roosen, te zien in het spraakmakende VARA televisieprogramma De Nachtshow. Ook is zij van 1985 tot en met 1993 wekelijks te beluisteren in het politieke radioprogramma Vara’s Rooie Haan, later Spijkers met koppen.

In 1989 is de tijd rijp voor haar eerste eigen theatershow: Bosje Bloemen, de eerste in een zeer succesvolle reeks van grote personality-shows (vrijwel al haar theatershows speelt ze twee seizoenen achter elkaar). Karin speelt dat jaar tevens een hoofdrol in de musical Move.

In 1991 gaat haar tweede eigen theatershow Karin in Concert in première. Met de cd-registratie van deze voorstelling wint ze een Edison. Dat jaar speelt ze ook de hoofdrol in een korte televisie-film genaamd La Bloemen’s Limo en doet ze mee aan het Purper-gala.

In 1993 gaat haar derde theatershow La Bloemen in première, met unaniem zeer lovende kritieken. Met deze voorstelling bereikt ze definitief de status van ‘de enige echte diva van Nederland’.

In 1994 trouwt ze in Las Vegas met gitarist/componist/regisseur Marnix Busstra. In datzelfde jaar besluit ze het heft zakelijk in eigen hand te nemen en begint ze haar productie-bedrijf La Bloemen Productions. In dit jaar ontvangt ze ook de prestigieuze Gouden Harp.

In 1995 staat Karin met haar La Bloemen Band twee maal voor een bomvol Paradiso met een voor iedereen die er bij kon zijn legendarisch concert: Everything I always wanted to sing but never dared to. In datzelfde jaar speelt ze, samen met o.a. Adelheid Roosen en Leonie Jansen, in de theatershow Niet gesnoeid.
Begin 1996 maakt ze een twaalftal prime-time zaterdagavond-shows op televisie genaamd Een wapen van Bloemen, voorafgegaan door een sprankelende kerst tv-show: Kerst à la Bloemen.

April 1996 gaat de theatervoorstelling La on Tour in première. Deze show is zo enorm groot, met een grote band, backing vocals en een hele danscrew, dat hij alleen in de allergrootste zalen van Nederland geprogrammeerd kan worden.

In 1997 maakt ze wederom acht prime-time televisie-shows op de zaterdagavond, onder de naam Karin. In datzelfde jaar ontvangt ze de Annie M.G. Schmidt-Prijs voor het lied Geen Kind Meer. Verder geef ze in mei 1997 onder begeleiding van pianist Ronald Kool op vleugel een aantal intieme late-night-voorstellingen in de Kleine Komedie te Amsterdam onder de titel Six Late Nights.

Na de geboorte van haar eerste dochter Iona in december 1997 komt haar eerste studio-album uit, Kameleon. In 1998 maakt ze wederom een grote personality-theatershow onder dezelfde titel, met als uitgangspunt het repertoire van de CD.

In mei 1999 wordt haar tweede dochter geboren, Eliane. Eind 1999, tijdens het laatste uur voor de Millenium-wisseling, doet ze een zeer prestigieus concert met het Metropole Orkest op de Dam in Amsterdam, live uitgezonden op tv en wereldwijd bekeken, het Milleniumconcert.

Door het vele werk en de combinatie met het moederschap belandt ze in 2000/2001 in een burn-out. Ze last een rustperiode in om weer bij te tanken, maar in februari 2002 pakt ze de draad weer op met de (uitgestelde) show De diva en de divan met pianist Cor Bakker. In datzelfde jaar werkt ze mee aan het tv-programma Ook dat nog.

In 2003 maakt ze, op verzoek van het DeLaMar theater in Amsterdam, een speciale kerstvoorstelling, Het Grote Nieuwe De La Bloemen Kerstbal, met als gasten o.a. Richard Groenendijk, Niek Boes en Berget Lewis. Dit blijkt zo succesvol, dat ze met deze voorstelling het jaar erna in de kerstperiode door het hele land tourt.

In 2004 en 2005 komt er een vervolg op de eerste kerstshow, getiteld La Bloemen’s Licht In Donkere Dagen Kerstbal, ditmaal met gasten als Sara Kroos, Astrid Joosten en Angela Groothuizen.

In 2006 speelt ze in het toneelstuk Steel Magnolia, een bewerking van de gelijknamige bioscoopfilm.

In 2007 besluit ze om voor het eerst een voorstelling te maken zonder begeleidingsband of pianist op het podium, maar helemaal alleen: Overgang.

In 2008 viert ze dat ze 25 jaar in het vak zit met een grote jubileumshow in theater Carré. Het is een aaneenschakeling van hoogtepunten uit haar carriere, met vele gasten op het podium.

In 2009 doet ze een serie concerten met het klassieke strijkorkest Amsterdam Sinfonietta.

In 2010 volgt, als een soort tegenhanger van de solo-show Overgang, een voorstelling in de traditie van de grote personality theatervoorstellingen die ze deed in de jaren ’90. Wederom met een grote band, backing vocals en 3 danseressen, speelt ze Absobloodylutely, Bloemelisiously, Fanf*ckintastic.

In 2011 wordt Karin benoemd tot Officier in de orde van Oranje-Nassau.

In 2012 volgt weer een voorstelling met pianist Cor Bakker, De diva’s van Carré. Deze voorstelling is speciaal gemaakt voor het 150-jarig bestaan van theater Carré in Amsterdam, maar wegens groot succes besluit ze de voorstelling door het hele land te spelen.

In 2013 komt ze met de voorstelling Witte Nar. Dit is de eerste van een serie van 3 grote personality-shows, onder begeleiding van haar eigen La Bloemen Band, maar zonder koortje en dansers.

In 2014 is het weer tijd voor een grote Kerstshow in het theater; Kerst met een grote ‘K’, met als gasten o.a. Irene Moors, Margreet Spijker en Leona Philippo. In datzelfde jaar verschijnt het boek Maar buiten is het feest, geschreven door Arthur Japin en gebaseerd op de door misbruik getekende jeugd van Karin.

In 2015 is ze de leading lady in de enorme theaterproductie Cirque Stiletto, met allerlei bijzondere circus-acts en met muzikale begeleiding van de Wereldband.

In 2016 doet ze mee met het tv-programma Maestro, waarin de deelnemers een symphonie orkest moeten dirigeren. Deze ervaring verwerkt ze in de voorstelling Volle Bloei, die later dat jaar in premiere gaat.

In 2018 volgt de voorstelling Souvenirs, waarin ze net als in Volle Bloei weer werkt met haar eigen La Bloemen Band.

In 2019 verschijnt haar boek Mijn ware verhaal, waarin ze zeer openhartig in haar eigen woorden het verhaal vertelt over haar jeugd.

In datzelfde jaar doet ze een experiment met de band van haar echtgenoot Marnix Busstra, de Old School Band. De titel van deze muzikale voorstelling is Billie, Aretha, Norah, Amy… Karin! Ze heeft er zoveel plezier in en het blijkt zo’n groot succes, dat het het begin is van een veel langere samenwerking.

In 2020, tijdens het laatste deel van de reprise van de show Souvenirs, gaan de theaters dicht vanwege de corona-pandemie. Stilzitten doet ze niet in deze periode, ze pakt haar oude hobby op van het haken en schrijft verschillende haakboeken, onder de overkoepelende titel Haken a la Bloemen. Het eerste boek verschijnt in 2021 en blijkt, ook door de pandemie gestimuleerde populariteit van ‘huisvlijt’, een enorm succes, er worden ruim 30.000 exemplaren van verkocht.

In 2022 pakt ze de draad in het theater weer op met de voorstelling Waar waren we gebleven, deel 1, samen met pianist Cor Bakker. Deze show is haar meest geëngageerde show uit al die jaren, waarin ze de thematiek van corona en de tweedeling in de maatschappij behandelt.

Seizoen 2022/2023 is, vanwege de door corona verschillende uitgestelde voorstellingen, haar meest chaotische jaar, ze speelt 5 verschillende shows door elkaar; Souvenirs (reprise), Billie, Aretha, Norah, Amy… Karin! (reprise) en Solo (een soort ‘best of’ voorstelling voor kleinere zalen). Hoogtepunt is een serie speciale jubileumconcerten met het Metropole Orkest, 40 jaar de allermooiste liedjes, een compilatie van liedjes uit haar gehele oeuvre, speciaal gearrangeerd voor het orkest. Tijdens de voorstelling in Carré wordt het eerste exemplaar uitgereikt van het door Karin geschreven jubileumboek Met vlag en wimpers, een boek vol verhalen uit die 40 jaar omspannende carrière. Aansluitend speelt ze Waar waren we gebleven, deel 2, weer met Cor Bakker aan de piano, een voorstelling waarin ze met 7-mijlslaarzen door haar carriere gaat en verschillende liedjes en conferences van stal haalt.

Najaar 2023 start het vervolg op de voorstelling met de Old School Band, Gladys, Ella, Barbra, Adele… Karin!